De verpleegkundige diagnose “Risico op bloeding” verwijst naar een verhoogde kans op een afname van het bloedvolume, wat kan leiden tot mogelijk schadelijke gevolgen voor de gezondheid van de patiënt. Dit kan variëren van milde bloedingen tot levensbedreigende situaties.
Een verpleegkundigen speelt een cruciale rol in het identificeren van patiënten met een verhoogd risico op bloeding en het implementeren van passende preventieve maatregelen om ernstige complicaties te voorkomen.
Risico op bloeding betekent dat de patiënt vatbaar is voor een verminderd bloedvolume, wat kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder verminderde stolling, zwakke vaatwanden of een beschadigde bloedvaten. Het herkennen van potentiële risicofactoren en de gezondheidstoestand van de patiënt is essentieel om het risico op bloedingen adequaat te beoordelen en te beheersen.
Risico op bloeding is een verpleegkundige diagnose die geacccepteerd is door NANDA International een organisatie die een lijst van wetenschappelijk gevalideerde verpleegkundige diagnoses samenstelt.
Risico op bloeding heeft code 00206 gekregen en valt binnen de klasse Lichamelijk letsel, binnen het domein Veiligheid en bescherming van NANDA International.
Verschillende aandoeningen kunnen bijdragen aan het risico op bloeding. Hier zijn enkele voorbeelden:
Aneurysma: Een aneurysma is een uitstulping of zwelling van een bloedvat, meestal veroorzaakt door zwakke vaatwanden. Als een aneurysma scheurt, kan dit een levensbedreigende bloeding veroorzaken.
Behandelingsregime: Sommige medische behandelingen, zoals anticoagulantia of bloedverdunners, kunnen het stollingsvermogen van het bloed verminderen en het risico op bloedingen verhogen.
Circumcisie: Bij een circumcisie wordt de voorhuid van de penis verwijderd. Hoewel dit over het algemeen een veilige procedure is, bestaat er toch een risico op bloeding, vooral als de patiënt bepaalde stollingsstoornissen heeft.
Diffuse intravasale stolling (DIS): DIS is een ernstige aandoening waarbij het stollingsmechanisme van het bloed verstoord raakt, wat leidt tot gelijktijdige bloedingen en stolsels in het hele lichaam.
Gastro-intestinale aandoening: Een ulcus, diverticulitis, of andere aandoeningen in het maag-darmkanaal kunnen leiden tot interne bloedingen.
Postpartumcomplicaties: Na de bevalling kunnen complicaties zoals uteriene atonie (verminderde samentrekking van de baarmoeder) leiden tot postpartumbloedingen.
Stollingsstoornis: Patiënten met erfelijke of verworven stollingsstoornissen hebben een verhoogd risico op bloedingen, zelfs bij kleine verwondingen.
Trauma: Letsels zoals verwondingen door ongevallen kunnen leiden tot externe of interne bloedingen, afhankelijk van de ernst van het trauma.
Verstoorde leverfunctie: De lever speelt een essentiële rol bij de stolling van het bloed. Leveraandoeningen kunnen het stollingsproces verstoren, waardoor het risico op bloedingen toeneemt.
Zwangerschapscomplicaties: Zwangere vrouwen kunnen vatbaarder zijn voor bloedingen als gevolg van hormonale veranderingen, verhoogde bloedvolume en veranderingen in de bloedstolling.
Wil je meer weten over het diagnosticeren door verpleegkundigen? In deze blog van Friso Raemaekers staat een complete handleiding.
Het identificeren van het risico op bloeding bij patiënten is van cruciaal belang voor verpleegkundigen om tijdig gepaste interventies te kunnen toepassen. Door een grondige beoordeling van de risicofactoren en de gezondheidstoestand van de patiënt kunnen verpleegkundigen preventieve maatregelen nemen om bloedingen te voorkomen of tijdig te behandelen, waardoor mogelijke schadelijke gevolgen voor de gezondheid kunnen worden geminimaliseerd. Een multidisciplinaire aanpak, samenwerking met artsen en het opvolgen van protocollen zijn essentieel om een veilige en effectieve zorg voor deze patiënten te waarborgen.